Katharina Gross
Verblijfsperiode 15-06-2020/30-09-2020
Interview door Friso Wijnen
Na studies in Keulen en Manchester kwam de Oostenrijkse celliste Katharina Gross in 2011 met een beurs van het Oostenrijkse ministerie voor cultuur naar Amsterdam. De stad beviel goed, Katharina bleef er. In de periode juni – september verbleef Katharina in het Van Doesburghuis. ‘Een plek waar je de geschiedenis voelt.’ Tijdens haar verblijf werkte Katharina samen met de Frans-Braziliaanse componist Aurélio Edler-Copes en de Nederlandse componist Jan van de Putte aan een aantal nieuwe audiovisuele projecten en verzorgde ze in het huis enkele try-outs voor een, vanwege de coronacrisis, beperkt publiek.
Wat maakte dat je Nederland als basis koos? ‘Ik heb in verschillende landen gewoond. Wat me specifiek in Nederland aantrekt, is de interesse van cultuurmakers om voorbij hun eigen discipline te kijken. Als celliste ben ik klassiek geschoold, maar al snel wist ik dat mijn ambitie verder reikte. Ik wilde samenwerken met kunstenaars uit andere disciplines. Die klik vond ik verrassend makkelijk in Nederland.’
Theo van Doesburg was ook een multidisciplinair kunstenaar. Voel je een verwantschap? ‘Ja, de drang om nieuwe werelden te ontdekken, die heb ik ook. Een van de eerste multidisciplinaire projecten die ik in Nederland aanging, was ‘Cello Box’ met componist Arnold Marinissen en lichtkunstenares Marion Traenkle. Ik zat in een minitheater, een soort van grote doos, en het licht reageerde direct op mijn spel. Het was nieuw en spannend en ik wist dat ik verder wilde op het pad van ‘t experiment.’
Hoe kwam je bij het Van Doesburghuis? ‘Twee jaar geleden vroeg ik een werk aan bij de Nederlandse componist Jan van de Putte. Het Fonds Podiumkunsten ondersteunde de aanvraag en zo ontstond de compositie ‘Vorsicht, Katharina!’. Jan vertelde me dat hij tweeëntwintig jaar geleden een periode in het Van Doesburghuis had gewoond en sprak vol liefde en bewondering over deze plek. Dat prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Ik deed een aanvraag en werd, geweldig genoeg, voor een residentie uitgekozen.’
Wat dacht je toen je voor het eerst in het huis over de drempel stapte? ‘Oh, nu woon ik in een monument, dat schoot direct door me heen. Hier was zoveel gebeurd, bedacht en gemaakt, ook door Nelly van Doesburg, en hier zou ik een bijdrage aan mogen leveren. Dat voelde uitdagend en eervol. De ruimtelijkheid en het licht in het huis vielen me ook op en ik voelde me er al snel thuis.’
Hoe zag deze periode eruit?
Hoe blik je terug op je tijd in het Van Doesburghuis? ‘Ik heb geconcentreerd en plezierig in het huis kunnen werken. Ik zal het hier missen, net als de wandelingen in het bos om de hoek. Jan van de Putte had gelijk: dit is een fantastische plek. Ik ben blij dat ik het Van Doesburghuis tijdelijk ook mijn huis heb mogen noemen.’
Voor meer informatie over Katharina Gross zie https://www.katharinagross.at/. Het verblijf van Katharina werd mogelijk gemaakt door het Fonds Podiumkunsten. Klik hier voor een video met Katharina waarin ze meer ervaringen over haar verblijf in het Van Doesburghuis deelt.
