Siba Sahabi
residency periode juli – oktober 2023
Interview door Freek Wolter
Siba Sahabi (1979) kwam midden in de zomer naar Meudon om onderzoek te doen naar dans en muziek. Eenmaal aangekomen in het Van Doesburghuis ontstond al gauw een nieuw project. Ze ontvangt me voor de lunch op een zaterdagmiddag. In het atelier praten we over haar werk en ervaringen in Meudon. Siba verblijft in het Van Doesburghuis tot eind oktober.
Kan je me iets vertellen over je werk?
Ik ontwerp voornamelijk objecten, installaties en decors voor theater en film. Omdat ik zelf een Duits-Iraanse achtergrond heb, speelt de verhouding tussen het Midden-Oosten en Europa een belangrijke rol in mijn werk. Ik gebruik verhalen uit de geschiedenis om te laten zien dat er meer uitwisseling heeft plaatsgevonden dan we vaak denken. Het lijnperspectief, dat in de Italiaanse Renaissance van groot belang was, werd bijvoorbeeld ontwikkeld op basis van wetenschappelijke kennis uit het Midden-Oosten. En geometrische patronen, die in de Oosterse kunstgeschiedenis een belangrijke rol spelen, tref je ook aan in het oude Griekenland. Net als bij Theo van Doesburg vind je die geometrie ook in mijn werk terug: hij hield van vierkantjes, ik van driehoeken.
Met welk idee kwam je naar het Van Doesburghuis?
Recent houd ik me steeds meer bezig met dans. Ik kwam naar het Van Doesburghuis om een notatie te ontwikkelen voor dans, zoals in de muziek gebruikelijk is. Muziek noteren is al best complex, omdat je te maken hebt met de lengte, hoogte en intensiteit van tonen. Bij dans gaat het om ruimte, tijd en intensiteit van bewegingen. Deze ‘compositie’ wil ik vatten in een driedimensionaal notenschrift waarbij voorwerpen het gesprek tussen danser en ontwerper mogelijk maken. Deze benadering ga ik testen door samen te werken met verschillende dansers.
Welke rol speelt Theo van Doesburg tijdens je residency?
Interdisciplinariteit was voor Nelly en Theo vanzelfsprekend. Ze maakten geen verschil tussen de achtergrond van kunstenaars en de discipline die zij uitoefenden. Zelf werk ik als ontwerper veel met verschillende disciplines en makers met andere achtergronden. Een aantal weken geleden ontmoette ik Els Reuver op een borrel van het Atelier Néerlandais, zij is choreografe en binnen tien minuten zeiden we ‘oké, laten we samen iets ontwikkelen’. Els zette haar netwerk in en betrok twee van haar leerlingen, de jonge dansers die in de voorstelling optreden: Emma Picard and Lorenzo Finocchi, zij volgden hun opleiding aan de Conservatoire Marcel Dupré in Meudon. Iedereen die aan de performance heeft bijgedragen, ook de fotograaf Jean-Michel Bale en de componist Jennifer Hutt, komt uit Meudon. De performance is gebaseerd op een citaat van Theo van Doesburg waarin hij een berglandschap van drieduizend meter hoogte roemt als de ideale omgeving voor creatief denken. De voorstelling is een samenspel tussen de dansers en drie sculpturen – een soort abstracte bergen – die ik hier heb gemaakt.
Heb je een favoriete ruimte in het huis?
Het atelier. Ik zit veel aan de tafel die Theo ontworpen heeft en waar je het licht in deze ruimte goed kunt ervaren. Meestal hebben ateliers alleen noorderlicht, maar hier komt het licht van alle kanten. In de zomer rond acht uur s’ochtends was dat het beste zichtbaar met de schaduw van de bomen op de vloer en de muren.
De residency van Siba werd mogelijk gemaakt door het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie .
Foto’s: Jean-Michel Bale ©